رازهای پیروزی انقلاب سال پنجاه و هفت چه بود؟ و درس‌هایی که از گذشته مان باید بگیریم چیستند؟ پدرانی که به قول آیت الله خمینی حق نداشتند در باره آینده پسرانشان تصمیم بگیرند، چگونه در مقابل همان پسران که هم اکنون پدران ما محسوب میشوند، شکست خورده و میدان را خالی کردند؟ واقعیت این است که انقلاب پنجاه و هفت با همکاری و اتحاد تمامی گروهها و تشکل‌های ضدّ رژیم پهلوی شکل گرفته و به پیروزی رسید. اتحاد و همبستگی داخل و خارج کشور باعث شد تا مردم طعم شیرین پیروزی را بچشند. هر چند که بی‌تجربگی مردم به آیت الله خمینی این فرصت را داد تا موج سواری کرده و ثمره انقلاب را به نفع خود و همفکران خود مصادره کند و با کنار زدن و حذف دیگر نیرو‌هایی که انقلاب هرگز بدون کمک آنها قادر به پیروزی نبود رژیمی را پای گذاری کند که تا کنون ثمره ایی بغیر جنگ، ویرانی، تحقیر و فقر روز افزون برای مردم ایران نداشته است. کسی که قرار بود ابراهیم بت شکن باشد، خود تبدیل به چنان بتی شد که هنوز که هنوز است کسی جرات شک کردن در افکار و تصمیماتش را ندارد. دیکتاتور یک روزه متولد نمی‌شود ولی می‌توان یک روزه او را روانه دیار عدم کرد. رمز پیروزی ما این چند جمله به ظاهر ساده ولی در عمل دشوار است. اتحاد و همبستگی و رعایت حقوق تمامی ایرانیان، فارغ از هر قوم و نژاد که هستند و هر طرز تفکری که دارند. فراموش نکنیم که سرنگونی رژیم نصف راهی است که باید بپیمأیم. نصف دیگر همان کاریست که پدران ما می‌بایست بکنند ولی نکردند یعنی پرهیز از فرد گرأیئ و بت پرستی و تشکیل حکومتی که ضامن بقای دموکراسی در پهنه ایران زمین باشد. در فردای آزادی ایران می‌بایست دین را به سر جای خود برگردانیم و سیاست را هم به جای خود. گذشته اگر چراغ راهی نشود بسوی آینده، نتیجه ا ش در جا زدن و به عقب برگشتن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر